جی دی سلینجر با نام اصلی جروم دیوید سالینجر در 1 ژانویه 1919 در شهر نیویورک به دنیا آمد. وی نویسنده ای آمریکایی بود که بیشتر به خاطر رمانش با نام The Catcher in the Rye که در سال 1951 منتشر شد، شهرت یافت.
در این رمان وی تصویری از بیگانگی نوجوانان و از دست دادن معصومیت ارائه می کند. این کتاب به شدت در بین خوانندگان نوجوان طنین انداز شد و با جذب مخاطبان بیشتر مورد بحث قرار گرفت.
اولین کار سلینجر شامل انتشار چندین داستان کوتاه در مجله Story در سال 1940، قبل از خدمت در جنگ جهانی دوم بود. در سال 1948، داستان تحسین شده او “یک روز عالی برای ماهی موز” در نیویورکر ظاهر شد که البته بعداها بسیاری از آثار او را منتشر شد.
پس از «گیرنده در چاودار»، سلینجر مجموعهای از داستانهای کوتاه با نامهای «نه داستان» را در سال 1953، «فرانی و زویی» در سال 1961 و «پرتوهای سقف را بلند کنید، نجاران و سیمور: مقدمه» در سال 1963 منتشر شد. آخرین اثر منتشر شده او، رمان “Hapworth 16، 1924” در سال 1965 در نیویورکر بود.
سلینجر بعدها در زندگی خود منزوی شد و آثار کمتری منتشر می کرد و با شهرت ناخواسته ای که موفقیتش به همراه داشت دست و پنجه نرم می کرد. او در 27 ژانویه 2010 در کورنیش، نیوهمپشایر درگذشت.