دیوید گوگینز شخصیتی با انعطاف و اراده محض است. گوگینز که در 17 فوریه 1975 به دنیا آمد، خود را از یک مرد جوان مبارز که با خشونت و نژادپرستی مواجه بود به نمادی از قدرت تبدیل کرد.
سال‌های اولیه زندگی او با سختی‌ها همراه بود، شب‌ها در پیست اسکیت پدرش کار می‌کرد و به دلیل کودک آزاری از استرس سمی آن رنج می‌برد. این تجربیات، همراه با ناتوانی های یادگیری و لکنت، سال های تحصیل او را چالش برانگیز کرد.
علیرغم این موانع، گوگینز روحیه جنگندگی را در خود پرورش داد، که در نهایت باعث شد او به نیروی هوایی ایالات متحده ملحق شود، و هدفش این بود که یک کارآموز Pararescue شود، اگرچه او به دلیل ویژگی سلول داسی به طور موقت حذف شد. در عوض، او تا سال 1999 به عنوان یک TACP خدمت کرد.
او بعداً سفری را برای تبدیل شدن به نیروی دریایی آغاز کرد و در عرض سه ماه 106 پوند وزن کم کرد تا به وزن مورد نیاز خود برسد. پس از اتمام دوره آموزشی SEAL با کلاس 235 در سال 2001، او در تیم SEAL 5 خدمت کرد و در تورهای رزمی در عراق و افغانستان شرکت کرد.
خدمت سربازی او 20 سال طول کشید و در سال 2004 از مدرسه تکاور ارتش به عنوان “مرد افتخاری سرباز” فارغ التحصیل شد. گوگینز فراتر از حرفه نظامی خود، یک ورزشکار فوق استقامت است که در چالش های فیزیکی طاقت فرسا مانند اولتراماراتن، دوچرخه سواری فوق مسافت، و مسابقات سه گانه رقابت می کند.
ورود او به تالار مشاهیر ورزشی بین‌المللی و انتشار کتاب خاطراتش، «نمی‌تواند به من صدمه بزند» که به پرفروش‌ترین کتاب نیویورک تایمز تبدیل شد، گواهی بر دستاوردهای خارق‌العاده اوست.
