چارلز ریک اسنایدر

چارلز ریک اسنایدر روانشناس برجسته آمریکایی و پیشرو در زمینه روانشناسی مثبت گرا بود. او در سال 1944 به دنیا آمد و به عنوان استاد برجسته روانشناسی بالینی رایت در دانشگاه کانزاس خدمت کرد و سردبیر مجله روانشناسی اجتماعی و بالینی بود.

اسنایدر به دلیل کارش در تلاقی روانشناسی بالینی، اجتماعی، شخصیت و سلامت شناخته شده بود. نظریه های تأثیرگذار او در مورد امید و بخشش، و همچنین پاسخ های انسانی به بازخورد شخصی و نیاز به منحصر به فرد بودن، به شناخت بیشتر وی کمک کرده است.

او از طرفداران نظریه امید بود که بر تفکر هدفمند تأکید می کند و تفکر مسیری (یافتن مسیرهای رسیدن به اهداف مطلوب) را با تفکر عاملی (انگیزه استفاده از آن مسیرها) ترکیب می کند.

کار اسنایدر با جوایز متعدد آموزشی و پژوهشی تجلیل شده است و کمک‌های او حتی پس از درگذشت او در سال 2006 همچنان بر حوزه روان‌شناسی تأثیر می‌گذارد.